20 juni 2015
Slovenië oftewel sLOVEnie. Mocht je van mening zijn dat Frankrijk een mooi land is, neem dan zeker de moeite om Slovenië te bezoeken. Dit land is wellicht nog stukken mooier. De mensen zijn vriendelijk en spreken bijna allemaal goed Engels en Duits. Wij zijn hier op een niet bepaald makkelijke manier terecht gekomen hahahaha, maar dat past ook wel echt bij ons. We hebben de Vršič pass genomen. Die ligt in de Julische Alpen en staat op de lijst van ‘gevaarlijke routes’. Het ging dan ook met een verkrampte sluitspier, klotsende oksels en zweterige handjes.
Vraag ons niet om de naam van die bergpass uit te spreken…..Het was een geweldig avontuur, maar af en toe ook erg spannend, om met onze 13 meter combinatie deze pass te rijden. Met een gemiddelde snelheid (dus ook de weg naar beneden meegerekend) van 9.6 km per uur zijn we over de Vršič pass gereden. Op onderstaand filmpje kun je zien hoe het er uit ziet. (Dit filmpje is niet door ons gemaakt en er wordt gereden met een personenauto.) Probeer je die rit dan eens voor te stellen met een auto van 7 meter lang met daarachter een caravan. Af en toe zag ik naast me de achterkant van de caravan rijden en soms ook kwam 1 wiel van de caravan wat omhoog.
Elk van de 49 haarspeldbochten heeft een nummer met daarbij de hoogte waarop je je dan bevindt. 24 bochten omhoog en 25 bochten naar beneden. Bij bocht 15 ging het bijna fout. De achterwielen van de auto begonnen door te slaan en we kwamen bijna stil te staan. In dit geval is stilstaan dus echt achteruitgang. Gelukkig is Jacques een hele goede chauffeur en wist hij de boel op het nippertje te redden. Anders was het toch grind en zand en puin rapen geweest om het hele gevaarte op de weg te houden en weer aan de gang te krijgen. We hebben de top bereikt…..1611 meter hoog……maar dan nog naar beneden en dat is dus zeker zo moeilijk als omhoog. De dieptes die we naast ons zagen waren zeer bewonderenswaardig. Maar ook het rijden ‘in de sneeuw’ terwijl het half juni is, is ook een belevenis apart.
Alleen deze rit is al de moeite waard om naar Slovenië te rijden.
Hallo Anja en Jack, ik ben ook niet zo bang uitgevallen, maar als je het filmpje bekijk, dan is dat toch geen kattepis. En ik vermoed dat als je eenmaal aan zo’n avontuur begint dat je bij jezelf denkt waar ben ik aan begonnen. Maar…… meestal is er maar weinig gelegenheid om te keren en deze gevaarlijke tocht af te breken. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en ja het is idd…. een belevenis om ’s zomers in de sneeuw te rijden. Nog heel veel veilige kilometers, en we kijken uit naar jullie volgende avontuur. Groetjes Piet en Esperanza.